Impostor Sendromu

   Selamlar sevgili dostlarım. Her ay en az 1 yazı yayımlarken, sanırım ilk defa bu kadar uzun bir ara verdim. Aslında önceden belirlediğim konularım oluyordu ama bu sefer böyle belirlemeleri önceden yapamadım. Bazen kendimi çok boş vermiş hissediyorum, olduğum yere yığılasım geliyor. Her insanda olan ruh halidir. Önemli olan bunu kalıcı tutmamak tabi... Aslında burdaki okurların çoğuyla, sosyal medyada birbirimizden haberdarız. Yine de 1 kişi bile bu blogta gerçekten yazı beklemişse özür dilerim. Yoklamada kimse yoksa da kendi zincirimi kırdığım için kendimden özür dilerim :)

   Neyse şöyle bir doğrulalım ve benim vereceğime sizin de alacağınıza geçelim. Bu bloğun 16.yazısı olan alışverişimizin ismi "impostor sendromu..."
Yazının kapağında ne görüyorsunuz dostlarım ? Maskeler... Genel de sahtekar insanların, gerçek yüzlerini gördüğümüzde; onlar için "maskesi düştü" deriz. Bu açıklamadan sonra anlaşılması zor olmamalı. Impostor sendromunun bizim dilimizdeki karşılığı "Sahtekarlık Sendromu"
Evet ! Böyle bir sendrom da varmış. "Bir buna yakalanmadığımız kalmıştı" dediğinizi duyar gibiyim.
Bazen elde ettiğiniz başarının tesadüf olduğunu düşünüyor musunuz ? Çevrenizdeki insanlar, başarınızdan ötürü sizi tebrik ederken "Ya yok o benden değil şundan şundan dolayı, bu olmazsa ben yapamazdım" diye kem küm edip, çok aşırı mütevazilikte bulunuyorsanız geçmiş olsun kardeşlerim.
Bu sendromu yaşayan insanlar; elde ettiği çoğu başarıyı tesadüften ibaret zannediyor ve bunu kabullenemiyorlar. Çok garip bir olay olsa gerek; elde ettikleri başarılarla, diğer insanlara karşı maske taktıklarını düşünüp, onları kandırdıklarına inanıyorlar.

Aynı şekilde bu sendroma düşen insanlar; çoğu olayda da kendilerini sürekli yetersiz hissediyorlar ve bu hissiyat kelebek etkisi gibi büyüyerek büyük öz güven yıkımlarına sebep oluyor. Aslında genele vurarak konuştuğumuz da bazen bunu hepimiz yapabiliyoruz. Kendimizi yetersiz hissettiğimiz her hangi bir konuda, içimize aniden bir kıyaslama virüsü sokup, bizi çıldırtmasına izin veriyoruz. Kendini sürekli başkalarıyla kıyasladığını düşünsene; ben bununla asla tatmin olunacağını düşünmüyorum. Çünkü hep bir eksiğimizi öne sürerek devam etmiş olacağız. Bu bizi; yaşadığımız konumdan, hayat tarzından, uğraşlarımızdan bir açık arar hale getirecektir. Oysa insanın kendini olduğu gibi kabul etmesi ve buna saygı duyması tüm dertler için yegane ilaç. Bizden daha üst seviyede olan insanların ve bizden daha alt seviyede olan insanların olduğu bir dünyada hep birlikte yaşıyoruz. Sürekli kıyaslama yaparak devam edemeyiz. Bizden daha uzun, karizmatik, güzel vb olan insanlara karşı; devamlıca karşılaştırma halinde yaşarsak maalesef yaşayamayız. Ben bir mühendisim; ne yapıyorsam elimden gelenin en iyisini yapmak isterim. Ben bir dansçıyım, öğretmenim, sporcuyum ve her ne isem, her ne yapıyorsam.. Bunu "kendi benliğime sahip olduğum" için yapmalıyım. Bazen gereksiz yarışlar, zararlı sonuçlar doğurur.. Bu genele vurduğumuz da hepimiz için yerinde bir öğüt. Peki impostor yaşayan insanların sürekli başarıyı kabullenemeyişi ne olacak ? Bakın sevgili dostlarım ! Çevremizde ki hiç bir insan salak ya da aptal değil ! Herkesin kendi görünen vitrinini olanca çabasıyla süslediği bu çağda, hiç kimse durduk yere başkasının başarısını yüceltmez. İnsan bu hayatta çabasıyla elde ettiğine sahip çıkmalı ! Bu yetersizlik dumanı etrafını sardığında; eline bir kalem al ve başarılarını bir kağıda yaz. Bu dumanı bertaraf etmek için elindeki ışığın, başarıların olsun. Yapacaklarını düşün ve yaptıklarına sahip çık. Emek verilerek kazanılmış hiç bir başarı tesadüf değildir, mütevazi ol ama fazlası seni impostor yapar. Aman sakın ha impostor olma ! :)

Blog yazımı sonuna kadar okuyanlara teşekkür ederim. Mail bildilerimleri almak isterseniz yukarıdaki "Abone Ol" kısmından bloğuma abone olabilirsiniz.

Yusuf Cihan YEL